In de 19e eeuw had Egmond aan Zee te kampen met een groot aantal cholera- en typhus epidemieën. Bij een dergelijke ziektegolf in 1871 stierven met name veel jonge vissers. Vooral ouderen raakten aangewezen op de armenzorg van de diaconie van de Nederduits Hervormde Gemeente. Door de toename van het aantal armlastigen kwam die diaconie in problemen.
 
Besloten werd een tehuis voor ouden van dagen van alle gezindten op te richten met name gericht op oude zeelieden. Prins Hendrik, broer van Koning Willem III, legde de eerste steen en gaf zijn naam aan het tehuis. 'De Zeevaarder' was zijn bijnaam gezien zijn uitstekende carrière en reputatie als marineman. De Prins Hendrik Stichting bleef tot het begin van deze eeuw een tehuis speciaal voor oud zeelieden en de hun echtgenoten. Daarna werd het huis steeds meer een algemeen tehuis voor ouderen.
 
In 2005 werd het tehuis door de Vereenging de Prins Hendrik Stichting overgedragen aan de Stichting De Prins Hendrik. Inmiddels maakt het tehuis deel uit van de Zorgcirkel, een organisatie met een groot aantal woonvormen waaronder verpleeg en verzorgingshuizen in de regio. Klik hier voor de website van de Zorgcirkel. >> 
 
In 2020 werd de Vereeniging omgezet in een stichting, De Prins Hendrik Stichting sedert 1874.
Het vermogen dat na de overdracht van het tehuis overbleef vormt de basis voor de uitvoering van de doelstelling van De Prins Hendrik Stichting.